Η μαγευτική παραλία που κάποτε ήταν, λένε, το λημέρι ενός φονιά
Αν βρεθείς στη διαδρομή Καλαμάτας – Αρεόπολης και αποφασίσεις να βγεις λίγο έξω από την πεπατημένη, περίπου 4 χιλιόμετρα μετά το πανέμορφο χωριό της Καρδαμύλης στη Δυτική Μάνη, σε περιμένει μια παραλίαπου δεν μοιάζει με καμία άλλη. Άγρια, μυστηριώδης, κρυμμένη πίσω από δέντρα και βράχια, και με ένα όνομα που δεν έχεις ξανακούσει: Φονέας.
Η παραλία αυτή δεν φαίνεται καν από τον δρόμο. Για να τη βρεις, θα πρέπει να αφήσεις το αυτοκίνητο, να διασχίσεις ένα σύντομο μονοπάτι και να ρίξεις μια ματιά πίσω από τα δέντρα. Εκεί σε περιμένει μια σπηλιά και μια από τις πιο ιδιαίτερες παραλίες της Μάνης μακριά από την πολυκοσμία, χωρίς ξαπλώστρες και beach bars, με μία μόνο καντίνα να εξυπηρετεί τους επισκέπτες.
Τα νερά είναι καταγάλανα και δροσερά, το τοπίο καταπράσινο και η βλάστηση κατεβαίνει μέχρι σχεδόν την ακροθαλασσιά. Το ψιλό, λευκό βότσαλο καλύπτει την παραλία, ενώ στη μέση της στέκεται ένας τεράστιος βράχος που χωρίζει τον κόλπο στα δύο, που προσφέρεται για βουτιές αλλά και για φυσική σκιά.
Σύμφωνα με τους μύθους της περιοχής, η παραλία του Φονέα είναι η κατάληξη του ομώνυμου φαραγγιού, το οποίο ξεκινά από το Μοναστήρι της Βαϊδενίτσας και φτάνει, έπειτα από 8 χιλιόμετρα περίπου, στην παραδεισένια ακρογιαλιά.
Η ονομασία «Φονέας» έχει συνδεθεί με διάφορους θρύλους. Σύμφωνα με έναν απ’ αυτούς, ένας πειρατής που ναυάγησε στην περιοχή βρήκε καταφύγιο στη σπηλιά και, για να επιβιώσει, άρχισε να σκοτώνει περαστικούς και να τους ληστεύει. Άλλη εκδοχή μιλά για ένα πελώριο φίδι που καταβρόχθιζε τα κοπάδια των μοναχών της Βαϊδενίτσας.
Πιο ρεαλιστικά όμως, πιθανότερη εξήγηση για το όνομα είναι τα πολλά τροχαία που έχουν συμβεί στον δρόμο προς την παραλία. Οι στροφές είναι κλειστές, η ορατότητα ελάχιστη και η επικινδυνότητα μεγάλη, κάτι που έχει στοιχίσει τη ζωή σε αρκετούς οδηγούς στο παρελθόν.