«Τα παιδιά μου είναι ο λόγος που τρέχω, όχι το εμπόδιο»

Υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν για τον χρόνο, για την πρωτιά ή για την προσωπική τους βελτίωση. Κι υπάρχουν κι εκείνοι που τρέχουν για κάτι πολύ μεγαλύτερο… για να αποδείξουν ότι η δύναμη της ψυχής ξεπερνά τα όρια του σώματος.

Ο Γιάννης Βίδρας ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Από ένα παιδί που ένιωθε «ξένο» στον αθλητισμό, βρέθηκε να στέκεται στη γραμμή εκκίνησης του πιο απαιτητικού αγώνα αντοχής στον κόσμο – του IRONMAN®. Με όχημα τις οικογενειακές του εμπειρίες, τη μάχη της κόρης του με τον Σακχαρώδη Διαβήτη και την ανάγκη να αλλάξει τη ζωή του, μεταμόρφωσε τις δυσκολίες σε κινητήριο δύναμη.

Λίγο πριν συμμετάσχει στο ΔΕΗ IRONMAN® 70.3® Costa Navarino, Peloponnese, Greece 2025 ο Έλληνας τριαθλητής μοιράζεται στο theISSUE.gr την προσωπική του διαδρομή, γεμάτη συγκίνηση, πειθαρχία και έμπνευση.

– Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας στον κόσμο του τριάθλου και τι σας ώθησε να φτάσετε μέχρι το IRONMAN® 70.3®;

Από την εφηβεία μου δεν είχα σχέση με τον αθλητισμό – τα περιττά κιλά μου δεν μου το επέτρεπαν. Θυμάμαι να προσπαθώ ξανά και ξανά να χάσω βάρος, αλλά πάντα απογοητευόμουν. Δεν έπαιξα ποτέ στην ομάδα του σχολείου, ένιωθα ότι ο αθλητισμός ήταν για «τους άλλους». Μέχρι που μια μέρα στο πάρκο, ο γιος μου ζήτησε να τρέξουμε μαζί και δεν μπόρεσα να τον ακολουθήσω.

Εκεί κατάλαβα ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει. Λίγο αργότερα, η διάγνωση της κόρης μου με Σακχαρώδη Διαβήτη μας συγκλόνισε και μας έδωσε το μεγαλύτερο κίνητρο να γίνουμε πιο δυνατοί σαν οικογένεια. Άρχισα να προπονούμαι, να αλλάζω διατροφικές συνήθειες, να χτίζω πειθαρχία και να βάζω στόχους. Αυτή η πορεία με έφερε μέχρι το τρίαθλο, το IRONMAN® και τη συμμετοχή μου σε δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Το πρώτο μου IRONMAN® 70.3® το 2019 στην Costa Navarino δεν ήταν απλώς ένας αγώνας· ήταν το ξεκίνημα της νέας μου ζωής, μια υπόσχεση ότι δεν θα ξαναγυρίσω πίσω.

– Η ιστορία σας συνδέεται με την κόρη σας, που έχει διαγνωστεί με σακχαρώδη διαβήτη. Πώς σας άλλαξε αυτό ως άνθρωπο και ως αθλητή;

Η διάγνωση της Όλγας, μόλις 9 μηνών, μάς βρήκε απροετοίμαστους και ήταν από τις στιγμές που χωρίζουν τη ζωή σε «πριν» και «μετά». Είχαμε δύο επιλογές: να κλειστούμε στον φόβο ή να βρούμε τη δύναμη να σταθούμε όρθιοι. Μαζί με τη σύζυγό μου επιλέξαμε το δεύτερο. Γίναμε πιο δυνατοί, πιο οργανωμένοι, πιο παρόντες για τα παιδιά μας. Ο γιος μου μού είχε ήδη δείξει ότι έπρεπε να αλλάξω· η κόρη μου μού έδωσε τον μεγαλύτερο λόγο να μην τα παρατάω.

Ως αθλητής, αυτή η εμπειρία έδωσε άλλο νόημα σε ό,τι κάνω. Κάθε προπόνηση είναι υπόσχεση ότι θα είμαι δυνατός, κάθε αγώνας είναι ένα βήμα για να μιλήσω για τον Σακχαρώδη Διαβήτη και να δείξω ότι σαν παιδί αλλά και σαν γονιός μπορείς να ζήσεις μια πλήρη, δραστήρια ζωή, ακόμα και με αυτήν την πρόκληση.

«Δεν αλλάξαμε μόνο την καθημερινότητά μας· αλλάξαμε κι εμείς οι ίδιοι.»

– Πώς συνδυάζετε τον απαιτητικό ρόλο του πατέρα με τη σκληρή προπόνηση που απαιτεί μια διοργάνωση όπως το IRONMAN®;

Ο συνδυασμός απαιτεί πρόγραμμα, πειθαρχία και καλή επικοινωνία μέσα στην οικογένεια. Η σύζυγός μου είναι το στήριγμά μου –φροντίζει να κρατά ισορροπίες όταν το πρόγραμμα γίνεται πολύ απαιτητικό. Οι προπονήσεις μου γίνονται νωρίς το πρωί ώστε να μη χάνω χρόνο με τα παιδιά μου.

Για μένα η προπόνηση δεν είναι πολυτέλεια, ούτε εγωισμός. Είναι τρόπος να είμαι καλύτερος άνθρωπος, πατέρας και σύντροφος. Μου δίνει ενέργεια, καθαρό μυαλό και υπομονή για να ανταποκριθώ και στη δουλειά και στο σπίτι. Παράλληλα, δείχνω στα παιδιά μου στην πράξη τι σημαίνει συνέπεια, επιμονή και φροντίδα για τον εαυτό σου.

«Τα παιδιά μου είναι ο λόγος που τρέχω – όχι το εμπόδιο.»

– Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που έχετε αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα, τόσο στην αθλητική όσο και στην προσωπική σας ζωή;

Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν η στιγμή που άλλαξε η ζωή μας. Είναι σαν να πατάς reset: κοιμάσαι γονιός και ξυπνάς γιατρός – κάνεις ενέσεις, μετράς σάκχαρο – διατροφολόγος που υπολογίζει κάθε γραμμάριο φαγητού, μαθηματικός που λύνει εξισώσεις υδατανθράκων πριν από κάθε γεύμα. Μέσα σε μια νύχτα πρέπει να μάθεις να ζεις αλλιώς: με πρόγραμμα, πειθαρχία, συνεχή επαγρύπνηση – και ταυτόχρονα να κρατήσεις την οικογένεια ήρεμη και ενωμένη. Αυτό το ταξίδι μάς άλλαξε όλους, μας έκανε πιο δυνατούς, πιο συνειδητούς, πιο ενωμένους.

Σιγά σιγά, αυτός ο νέος τρόπος ζωής δεν έμεινε μόνο μέσα στο σπίτι· πέρασε σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μου. Στον αθλητισμό, η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να σταθώ στη γραμμή εκκίνησης του πρώτου μου IRONMAN®, χωρίς αθλητικό παρελθόν, γεμάτος αμφιβολίες. Ένας άνθρωπος που ποτέ δεν είχε σχέση με τον αθλητισμό και πριν από λίγα χρόνια ήταν υπέρβαρος, βρέθηκε να φοράει το τσιπάκι του αθλητή και να ακούει το σφύριγμα της εκκίνησης.

Όμως είχα ήδη μάθει, μέσα από την εμπειρία μας με τον Σακχαρώδη Διαβήτη, ότι ο φόβος δεν αντιμετωπίζεται με αποφυγή αλλά με σχέδιο, πειθαρχία και επιμονή. Και τότε κατάλαβα πως η μεγαλύτερη νίκη δεν είναι ο τερματισμός· είναι το θάρρος να ξεκινήσεις.

Το ίδιο ισχύει και στην επαγγελματική μου ζωή. Ως στέλεχος σε έναν απαιτητικό χώρο, χρειάστηκε πολλές φορές να πάρω δύσκολες αποφάσεις, να διαχειριστώ κρίσεις και να καθοδηγήσω ομάδες σε περιβάλλοντα γεμάτα αλλαγές. Εκεί συνειδητοποίησα ότι οι δεξιότητες που χτίζεις στον αθλητισμό – η πειθαρχία, η αντοχή, η διαχείριση ενέργειας και η συγκέντρωση στον στόχο – είναι τα ίδια εργαλεία που σε βοηθούν να σταθείς όρθιος και στη δουλειά, αλλά και στη ζωή.

«Κάθε κρίση μπορεί να γίνει μοχλός αλλαγής – αρκεί να επιλέξεις να την αντιμετωπίσεις.»

– Η αθλητική αντοχή απαιτεί όχι μόνο σώμα αλλά και ψυχή. Πού βρίσκετε τη δύναμη όταν το σώμα “φωνάζει” ότι έχει ανάγκη να σταματήσει;

Πρώτα απ’ όλα, ακούω το σώμα μου. Η αντοχή δεν είναι μόνο να πιέζεις μέχρι τέλους, αλλά και να ξέρεις πότε πρέπει να σταματήσεις. Έχω εγκαταλείψει αγώνα IRONMAN® 70.3® μόλις 10 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, γιατί το σώμα μου έλεγε ότι αν συνέχιζα θα ρίσκαρα την υγεία μου. Αυτή ήταν ίσως η πιο δύσκολη απόφαση, αλλά και η πιο ώριμη.

Όταν όμως το σώμα απλώς κουράζεται, τότε στρέφομαι στο «γιατί» μου. Θυμάμαι εκείνη τη στιγμή στο πάρκο που δεν μπόρεσα να τρέξω με τον γιο μου, θυμάμαι την πρώτη νύχτα στο νοσοκομείο με την Όλγα. Αυτές οι εικόνες είναι η δεύτερη μπαταρία μου – το καύσιμο που με κάνει να συνεχίζω.

«Η αληθινή αντοχή δεν είναι να μην σταματάς ποτέ – είναι να ξέρεις πότε να συνεχίσεις και πότε να προστατεύσεις τον εαυτό σου.»

– Η ευαισθητοποίηση γύρω από τον παιδικό διαβήτη είναι ένα από τα μεγάλα σας “στοιχήματα”. Πιστεύετε ότι ο αθλητισμός μπορεί να είναι όχημα κοινωνικής αλλαγής; Τι μήνυμα θέλετε να περάσετε στους γονείς που αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις με τα παιδιά τους;

Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα να τρέχω, ήξερα ότι δεν θέλω να το κάνω μόνο για μένα. Ο αθλητισμός είναι ένα ισχυρό μέσο κοινωνικής αλλαγής – μπορεί να εμπνεύσει, να ενώσει και να δώσει φωνή σε όσους τη χρειάζονται. Κάθε φορά που στέκομαι στη γραμμή εκκίνησης, τρέχω για να δείξω ότι τα παιδιά με Σακχαρώδη Διαβήτη μπορούν να ζήσουν μια ζωή γεμάτη χαρά, στόχους και όνειρα.

Το όραμά μου είναι να εξελιχθεί το CravingNoBorders σε έναν φορέα που θα δημιουργεί δράσεις ενημέρωσης, θα μιλά σε σχολεία, σε εταιρείες, σε αθλητικές και κοινωνικές εκδηλώσεις. Θέλουμε να εμπνεύσουμε τους ανθρώπους να αλλάξουν τρόπο σκέψης, να γκρεμίζουν τα στερεότυπα και να βλέπουν τις δυσκολίες ως αφορμές για ανάπτυξη.

Στους γονείς που περνούν κάτι παρόμοιο θα έλεγα: πάρτε τον χρόνο σας, αλλά μην αφήσετε τον φόβο να σας καθηλώσει. Η ζωή συνεχίζεται και μπορεί να είναι γεμάτη όμορφες στιγμές. Η Όλγα, ζει μια φυσιολογική ζωή, είναι αθλήτρια ενόργανης, έχει φίλους και όνειρα και δεν στερείται τίποτα. Τα παιδιά μας δεν είναι το πρόβλημα· είναι η έμπνευσή μας για να γίνουμε καλύτεροι.

«Κάθε αγώνας είναι ένα μικρό βήμα για να γίνει ο κόσμος πιο φιλικός για τα παιδιά που ζουν με Σακχαρώδη Διαβήτη.»

– Τι θα λέγατε σε μια γυναίκα που θέλει να ξεκινήσει το τρίαθλο ή γενικά να δοκιμάσει ένα άθλημα αντοχής αλλά φοβάται ότι δεν θα τα καταφέρει;

Θα της έλεγα να ξεκινήσει με μικρά, απλά βήματα και να μην συγκρίνει τον εαυτό της με κανέναν. Κανείς δεν γεννήθηκε έτοιμος για τρίαθλο ή IRONMAN – όλοι ξεκινήσαμε από το μηδέν. Το σημαντικό είναι η συνέπεια, όχι η τελειότητα. Ακόμα και λίγα λεπτά προπόνησης την ημέρα είναι ένα πρώτο βήμα.

Θα της έλεγα επίσης να ζητήσει υποστήριξη – είτε από προπονητή είτε από μια παρέα που θα τη βοηθήσει να μείνει συνεπής. Το ταξίδι αυτό θα την κάνει πιο δυνατή, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά.

«Η χαρά είναι στη διαδρομή, όχι μόνο στον τερματισμό.»

– Ποιο είναι το όνειρό σας μετά το ΔΕΗ IRONMAN® 70.3® Costa Navarino, Peloponnese, Greece 2025; Έχετε ήδη βάλει στο μυαλό σας τον επόμενο στόχο;

Η Costa Navarino έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα – εκεί έτρεξα το πρώτο μου IRONMAN® 70.3® το 2019, και κάθε επιστροφή είναι σαν να ξαναζώ τη στιγμή που αποφάσισα να αλλάξω τη ζωή μου. Μετά από αυτόν τον αγώνα, στόχος μου είναι πάντα ο επόμενος: να συνεχίσω να βελτιώνομαι, να συμμετέχω σε αγώνες που με εμπνέουν και να περνάω το μήνυμα ότι τα όρια υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας.

Παράλληλα, θέλω το CravingNoBorders να γίνει σημείο αναφοράς για το μήνυμα της συμπερίληψης – να δείξουμε ότι κάθε παιδί και κάθε άνθρωπος αξίζει να έχει ίσες ευκαιρίες, να οραματίζεται και να πετυχαίνει. Να καλλιεργήσουμε μια κοινωνία που αποδέχεται, που στηρίζει και που δίνει χώρο σε όλους να μεγαλώσουν και να ανθίσουν.

«Ο πραγματικός τερματισμός είναι μια κοινωνία όπου κανείς δεν μένει πίσω.»

Ο Γιάννης Βίδρας δεν είναι απλώς ένας τριαθλητής. Είναι η ζωντανή απόδειξη ότι το «αδύνατο» μπορεί να μετατραπεί σε αφετηρία νέας ζωής. Μέσα από το τρίαθλο και τη συμμετοχή του στο ΔΕΗ IRONMAN® 70.3® Costa Navarino, Peloponnese, Greece 2025, δείχνει πως η πραγματική αντοχή δεν μετριέται μόνο σε χιλιόμετρα, αλλά σε ψυχική δύναμη, οικογενειακή στήριξη και κοινωνική ευαισθησία.