'Ολα είναι θέμα τρόπου- Πώς να μιλάς στα παιδιά σου για να σε ακούνε

Το να είσαι γονιός δε διδάσκεται και ούτε σου έχει πει κάποιος πόσο δύσκολος είναι αυτός ο ρόλος τελικά στην πράξη. Μαθαίνουμε καθημερινά με τα παιδιά μας κι εξελισσόμαστε κι εμείς με αυτά, βρίσκοντας και τα δικά μας «αγκάθια» που κουβαλάμε από τότε που ήμασταν κι εμείς μικρά και προσπαθώντας να ισορροπήσουμε σε αυτή τη λεπτή σχέση γονέα-παιδιού. Ένα όμως από τα πιο βασικά θέματα που μας απασχολούν είναι πώς να μιλήσουμε στα παιδιά μας.

«Ο τομέας της παιδικής ανάπτυξης έχει συλλογική σοφία να προσφέρει τους καλύτερους τρόπους επικοινωνίας με τα παιδιά σας για να μεγιστοποιήσετε ένα θετικό αποτέλεσμα», ανέφερε ο Dr. Mike Gropper, ψυχοθεραπευτής γνωσιακής-συμπεριφοριφοράς ζευγαριών, παιδιών και ενηλίκων, στοThe Jerusalem Post, «Παρόλο που μπορεί να υπάρχουν πολλά βιβλία στην αγορά και διαφορετικές φιλοσοφίες ανατροφής παιδιών, πιστεύω ότι ο τομέας της παιδικής ανάπτυξης έχει συλλογική σοφία να προσφέρει σχετικά με τους καλύτερους τρόπους επικοινωνίας με τα παιδιά σας για να μεγιστοποιήσετε ένα θετικό αποτέλεσμα». Ο Dr. Gropper προτείνει μια σύνδεση πριν μιλήσουμε με το παιδί μας και συνιστά να ξεκινάμε την κουβέντα με το όνομα του παιδιού μας και αναφέρει επίσης: «Επιπλέον, η επικοινωνία γονέα-παιδιού είναι πιο αποτελεσματική όταν ο γονιός ξεκινά με οπτική επαφή με το παιδί. Πρώτα απ ‘όλα, ζητήστε από το παιδί να σας κοιτάξει στα μάτια και μόνο τότε αρχίστε να επικοινωνείτε με το παιδί. Η οπτική επαφή είναι ο κρίσιμος παράγοντας». Παρακάτω ακολουθούν 8 συμβουλές του Dr. Gropper πώς να μιλάμε στα παιδιά μας.

1. Μην χρησιμοποιείς σωματική τιμωρία

Ο γονέας που καταφεύγει τακτικά στη σωματική τιμωρία μπορεί να έχει εγγύηση για ένα πράγμα – να μεγαλώσει ένα παιδί που πιθανότατα θα χρησιμοποιήσει την ίδια προσέγγιση με άλλους, είτε πρόκειται για αδέρφια είτε για συνομηλίκους ή ακόμα και για τους γονείς. Πάντα, το παιδί που χτυπιέται τακτικά από έναν γονιό θα υποφέρει από χαμηλή αυτοεκτίμηση, και αυτό μπορεί κυριολεκτικά να διαρκέσει μια ζωή. «Αντίθετα, διδάξτε στα παιδιά τι έκαναν λάθος μιλώντας τους. Ξεκινώντας από τη στιγμή που είναι μικρά, φροντίστε να κατανοούν τους κανόνες και να τους επαναλαμβάνουν τακτικά και να εξηγούν γιατί είναι σημαντικοί για εσάς» λέει ο ψυχοθεραπευτής. Ομολογουμένως, ορισμένα παιδιά είναι πιο απαιτητικά και μπορεί να μας θυμώσουν πολύ, αλλά είναι σαφές ότι η σωματική τιμωρία δεν θα είναι αποτελεσματική βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Οι γονείς που έχουν προβλήματα διαχείρισης θυμού μπορεί να χρειαστεί να αναζητήσουν θεραπεία για να μάθουν πώς να διαχειρίζονται τον θυμό τους.

2. Πρόσεξε τον τόνο της φωνής σου

Δεν είναι συνήθως τι λένε οι άνθρωποι, αλλά πώς το λένε αυτό που κάνει τη διαφορά στο να ακούγεσαι σωστά. Όπως και οι ενήλικες, τα παιδιά είναι πιο πιθανό να είναι πιο προσεκτικά αν τους μιλήσουν με σεβασμό. Καλό είναι να προσέχουμε τις πιθανές ευαισθησίες του παιδιού μας στη λεκτική παράδοση.

3. Μην ντροπιάζεις τα παιδιά σου

Σε κανέναν δεν αρέσει να ντρέπεται ή να ταπεινώνεται μπροστά σε άλλους. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά μας. Στην ένταση της στιγμής, όλοι οι γονείς είναι ένοχοι που φωνάζουν τα παιδιά τους μπροστά σε συγγενείς και φίλους και χρησιμοποιούν φωνές ή βρισιές που χρησιμοποιούνται για να τραβήξουν την προσοχή του παιδιού. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι αγανάκτηση και αμηχανία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για έναν έφηβο που μπορεί να αισθάνεται εντελώς ταπεινωμένος όταν ένας θυμωμένος γονέας του/της φωνάζει μπροστά σε φίλους. Είναι πάντα καλή ιδέα να πηγαίνουμε το παιδί στην άκρη, σε έναν ιδιωτικό χώρο μακριά από τους άλλους και μετά να λέμε αυτό που θέλουμε να του πούμε.

4. Κράτησε το απλό και σαφέςΝα είστε σαφείς και περιεκτικοί.

Τόσο τα μικρότερα παιδιά όσο και οι έφηβοι εκτιμούν ότι οι γονείς τους είναι ειλικρινείς και κάνουν άμεσες ερωτήσεις όπως το «πού πας;». «Ζητήστε από το παιδί να επαναλάβει αυτό που είπατε. Πολύ συχνά, οι διαφωνίες γονέων-παιδιών συμβαίνουν λόγω παρεξηγήσεων. Ένας απλός καλός κανόνας στην επικοινωνία είναι να πείτε αυτό που έχετε να πείτε και μετά ζητήστε αμέσως από το παιδί σας να επαναλάβει αυτό που άκουσε να του λέτε. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να ελέγξετε εάν το παιδί κατάλαβε πραγματικά και με ακρίβεια αυτό που επικοινωνήσατε» λέει ο Dr. Gropper.

5. Δώσε επιλογές

Κατά γενικό κανόνα, σε όλους αρέσει κάποιος έλεγχος, ακόμα και στα παιδιά μας. Οπότε, ας τους δώσουμε επιλογές όποτε είναι δυνατόν, όπως «Θέλετε να φορέσετε τις πιτζάμες σας ή να βουρτσίσετε πρώτα τα δόντια σας;». Καλό είναι να έχουμε καταγεγραμμένες κάποιες υπενθυμίσεις. Τα παιδιά, ειδικά οι προέφηβοι και οι έφηβοι, δεν τους αρέσει να τους τα υπενθυμίζουν συνεχώς, νιώθουν σαν να τους γκρινιάζουν. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γονείς που αφήνουν χιουμοριστικές σημειώσεις – όπως «Μην ξεχνάτε να βάζετε τα πιάτα στο πλυντήριο πιάτων, έχουμε τον πρωθυπουργό να έρθει απόψε» – μπορούν να κάνουν μια ανάλαφρη αναφορά στις οδηγίες των γονέων.

6. Μίλησε πιο ήρεμα από το παιδί σου

Όσο πιο δυνατά φωνάζει το παιδί μας, τόσο πιο απαλά πρέπει να ανταποκρινόμαστε. Ας αφήσουμε το παιδί μας να φωνάζει καθώς εμείς παρεμβάλλουμε με σχόλια όπως:«Καταλαβαίνω» ή «Μπορώ να βοηθήσω;» Μερικές φορές και μόνο η διάθεση ενός στοργικού ακροατή θα μειώσει την οργή. Αν έρθουμε στο επίπεδο του/της, έχουμε δύο εκρήξεις να αντιμετωπίσουμε. Ας γίνουμε ο ενήλικας για αυτόν/αυτήν.

7. Ειδοποίησε εκ των προτέρων

«Φεύγουμε σύντομα. Πες αντίο στα παιχνίδια, αντίο στα κορίτσια…».

8. Ρώτησε το πώς ήταν η μέρα του

Ένας από τους τρόπους με τους οποίους ένας γονέας μπορεί να δείξει στο παιδί ότι ενδιαφέρεται πραγματικά είναι να ρωτήσει «πώς ήταν η μέρα σου;» Μπορεί να εκπλαγούμε για το πόσο καλή επικοινωνία μπορεί να προκύψει όταν κάνουμε αυτή την ερώτηση. Πολύ συχνά, οι πολυάσχολοι γονείς, που παλεύουν με το δικό τους άγχος, παραβλέπουν την κατάσταση της διάθεσης των παιδιών τους.

Η ανατροφή των παιδιών είναι τόσο μεγάλη ευθύνη όσο και τρομερή πρόκληση. Οι περισσότεροι από εμάς δεν γεννιόμαστε με αυτές τις δεξιότητες, μπορούν ωστόσο να μαθευτούν. Επιπλέον, να θυμάσαι ότι: οι περισσότεροι γονείς παλεύουν με τα προβλήματα ανατροφής.

Διάβασε επίσης:

3 τοξικές συμπεριφορές γονέων που μεγαλώνουν παιδιά- νάρκισσους

Όταν μιλάμε για ένα άτομο με ναρκισσιστική συμπεριφορά, πιθανότατα σκεφτόμαστε ενήλικες. Οι ναρκισσιστές έχουν μια διογκωμένη αίσθηση της σημασίας του εαυτό τους και χρειάζονται ενδείξεις θαυμασμού από τους άλλους.

Αλλά για να καταλάβουμε πραγματικά από πού προέρχεται η ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας, πρέπει να εξετάσουμε την ανάπτυξη της παιδικής ηλικίας.

Εδώ θα διαβάσεις τις 3 τοξικές συμπεριφορές γονέων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ