SOS: 6 έχουμε χρόνια για να να μειώσουμε δραματικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου

Σύμφωνα με τελευταίες μελέτες οι παγκόσμιες εκπομπές άνθρακα μπορεί να υπερβούν τα ασφαλή όρια έως το 2030 και να απελευθερώσουν τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μόλις 6 χρόνια για να αλλάξουμε τακτική και να μειώσουμε δραματικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Μια νέα εκτίμηση του υπολειπόμενου προϋπολογισμού μας για άνθρακα – η ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που μπορούμε να παράγουμε διατηρώντας τις παγκόσμιες θερμοκρασίες κάτω από ένα επικίνδυνο όριο – δείχνει ότι εάν εκπέμπουμε περισσότερους από 276 γιγατόνους CO2 θα έχουμε θερμοκρασίες 1,5° C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι εάν οι εκπομπές συνεχιστούν με τον τρέχοντα ρυθμό, θα περάσουμε αυτό το όριο πριν από το τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Climate Change.

Το 2015, 196 παγκόσμιοι ηγέτες υπέγραψαν τη Συμφωνία του Παρισιού, μια νομικά δεσμευτική συνθήκη για την κλιματική αλλαγή που στοχεύει να διατηρήσει τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία κάτω από τους 2° C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα. Η συμφωνία τόνισε ότι ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 1,5° C θα βοηθούσε στην πρόληψη των χειρότερων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Νωρίτερα φέτος, μια έκθεση του ΟΗΕ προειδοποίησε ότι οι θερμοκρασίες μπορεί σύντομα να ξεπεράσουν περιοδικά το επικίνδυνο όριο του 1,5° C, αλλά η νέα μελέτη αναφέρεται στη μακροπρόθεσμη θέρμανση. Οι άνθρωποι σήμερα εκπέμπουν σχεδόν 40 γιγατόνους CO2 στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο, σύμφωνα με τη δήλωση. Χωρίς μείωση αυτών των εκπομπών, ο υπόλοιπος προϋπολογισμός άνθρακα για να παραμείνει κάτω από τους 1,5 C θα εξαντληθεί μέσα στα επόμενα 6 χρόνια.

«Αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιτευχθεί 1,5 βαθμός C σε αυτό το χρονοδιάγραμμα», ανέφερε ο Benjamin Sanderson, διευθυντής έρευνας στο Κέντρο Διεθνούς Κλιματικής και Περιβαλλοντικής Έρευνας στη Νορβηγία στο Lives Science, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. Υπάρχει μια χρονική υστέρηση μεταξύ της απελευθέρωσης των εκπομπών και των επιπτώσεων της θέρμανσης που γίνονται αισθητές, που σημαίνει ότι οι θερμοκρασίες ρεκόρ τους τελευταίους μήνες και χρόνια προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από ιστορικές εκπομπές.

Η νέα μελέτη βασίζεται σε δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν σε μια πρόσφατη έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, αλλά ο Robin Lamboll, ερευνητής στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Πολιτικής στο Imperial College του Λονδίνου και οι συνεργάτες του, αναθεώρησαν τις μεθόδους για να λάβουν υπόψη τις τελευταίες εκπομπές. Τα αερολύματα είναι μικρά σωματίδια που αιωρούνται στον αέρα που μπορούν να αντανακλούν το ηλιακό φως και μπορούν να δροσίσουν το κλίμα, αντισταθμίζοντας εν μέρει τις θερμικές επιπτώσεις των αερίων του θερμοκηπίου.

Η αναθεωρημένη εκτίμηση μειώνει στο μισό τον προϋπολογισμό άνθρακα που απομένει για να διατηρηθεί η θέρμανση κάτω από 1,5° C από 550 γιγατόνους (500 μετρικούς γιγατόνους) CO2 σε 276 γιγατόνους. Η ομάδα υπολόγισε επίσης ότι έχουμε 1.323 γιγατόνους (1.200 μετρικούς γιγατόνους) CO2 που απομένουν να εκπέμψουμε πριν παραβιάσουμε το κεντρικό όριο των 2° C της Συμφωνίας του Παρισιού — ένας προϋπολογισμός που θα εξαντληθεί μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες εάν δεν ληφθούν μέτρα για τη μείωση των εκπομπών.

Διάβασε επίσης:

Αυτές οι εκτιμήσεις συνοδεύονται από μεγάλες αβεβαιότητες που συνδέονται με τις επιπτώσεις άλλων αερίων του θερμοκηπίου, όπως το μεθάνιο. Δεν είναι επίσης σαφές πώς διάφορα μέρη του κλιματικού συστήματος θα ανταποκριθούν στις αυξανόμενες θερμοκρασίες, σύμφωνα με τη δήλωση. Η αυξημένη ανάπτυξη της βλάστησης σε ορισμένες περιοχές θα μπορούσε να απορροφήσει μεγάλες ποσότητες CO2 και να αντισταθμίσει κάποια αύξηση της θερμοκρασίας, για παράδειγμα, ενώ οι αλλαγές στην κυκλοφορία των ωκεανών και το λιώσιμο των πάγων θα μπορούσαν να επιταχύνουν τη θέρμανση.

Αυτές οι αβεβαιότητες υπογραμμίζουν την ανάγκη ταχείας μείωσης των εκπομπών, είπε ο Lamboll. «Ο προϋπολογισμός που απομένει είναι τώρα τόσο μικρός που μικρές αλλαγές στην κατανόησή μας για τον κόσμο μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλες αναλογικές αλλαγές στον προϋπολογισμό. Κάθε κλάσμα ενός βαθμού θέρμανσης θα κάνει τη ζωή πιο δύσκολη για τους ανθρώπους και τα οικοσυστήματα».