Along the Road:Μία έκθεση με φωτογραφίες που αποτυπώνουν τον έρωτα της Αμερικής για «ανοιχτό δρόμο»

Μια νέα έκθεση στην Καλιφόρνια γιορτάζει τους τρόπους με τους οποίους οι φωτογράφοι του 20ού αιώνα διεύρυναν και αναδιαμόρφωσαν την εικόνα της ζωής στο δρόμο- στον ανοιχτό δρόμο που όλα είναι πιθανά.  

Το 1957, ο Jack Kerouac δημοσίευσε το πρωτοποριακό μυθιστόρημά του «On the Road», δίνοντας μια μποέμικη πινελιά στην ερωτική σχέση της Αμερικής με τον ανοιχτό δρόμο. «Ξαφνιάστηκα, όπως πάντα, από το πόσο εύκολη ήταν η πράξη της αναχώρησης και πόσο καλά ένιωθα. Ο κόσμος ήταν ξαφνικά πλούσιος σε δυνατότητες», έγραψε ο Kerouac, με τα λόγια του να παραπέμπουν στο βαθιά ριζωμένο κάλεσμα για ανεξαρτησία, ελευθερία και αυτοδιάθεση που αποτελούν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αμερικανικής ταυτότητας. 

Το αυτοκίνητο εφευρέθηκε το 1885, ακριβώς στη μέση της «Άγριας Δύσης», μιας μυθικής εποχής κατά την οποία τα στιβαρά άτομα έψαχναν την τύχη τους στα σύνορα και σφυρηλάτησαν τα δικά τους μονοπάτια μέσα σε άγνωστα εδάφη, διαμορφώνοντας το έθνος μέσα από ένα δίκτυο νέων δρόμων και οικισμών που καθόρισαν το σχέδιο για τη γη δυτικά του ποταμού Μισισιπή. Στις αρχές του 20ού αιώνα, τα σύνορα είχαν κλείσει και στη θέση τους εμφανίστηκε η κουλτούρα του αυτοκινήτου. Με την ικανότητα του κινητήρα τους να μετριέται σε κυριολεκτικές μονάδες «ιπποδύναμης», τα αυτοκίνητα συμβόλιζαν τον μοντερνιστικό θρίαμβο της μηχανής επί του αγροτικού παρελθόντος του έθνους. 

«Along the road»

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα προάστια εξαπλώθηκαν σαν ζιζάνια σε όλη τη χώρα, καθιστώντας το αυτοκίνητο απαίτηση για όσους εγκατέλειψαν την αθλιότητα της ζωής στην πόλη για χάρη των σπιτιών με τους λευκούς φράχτες και τα περιποιημένα γκαζόν. Κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής οικονομικής άνθησης, η νεανική κουλτούρα αναδείχθηκε σε σημαντική δύναμη με τα αυτοκίνητα να βρίσκονται στο επίκεντρο της ζωής τους. Έχοντας χρόνο και χρήμα για καύσιμα, οι έφηβοι μετέτρεψαν τα αυτοκίνητα σε οχήματα εξέγερσης, προσωπικής έκφρασης και αυτογνωσίας. 

«Πηγαίνει πίσω όταν πήραμε για πρώτη φορά το δίπλωμα οδήγησης και δεν νομίζω ότι αυτό -το συναίσθημα- αλλάζει πραγματικά ποτέ. Όταν μπαίνεις στο αυτοκίνητο, είναι μια απόδραση και μια περιπέτεια. Είναι ελευθερία», λέει ο γκαλερίστας Joseph Bellows, ο οποίος έχει επιμεληθεί τη νέα διαδικτυακή έκθεση Along the Road στην ομώνυμη γκαλερί του στο La Jolla της Καλιφόρνια. 

Συγκεντρώνοντας το έργο 30 φωτογράφων, μεταξύ των οποίων οι Anthony Friedkin, Baldwin Lee, John Humble, George Tice και Wayne Sorce, το «Along the Road» γιορτάζει τους τρόπους με τους οποίους οι φωτογράφοι που εργάστηκαν στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα διεύρυναν και αναδιαμόρφωσαν την εικόνα της ζωής στο δρόμο. Είτε προσεγγίζουν τον δρόμο ως σύμβολο, ιστορία ή σκηνή, οι καλλιτέχνες που παρουσιάζονται στην έκθεση έχουν πάρει τον δρόμο όπως οι σύγχρονοί τους αστοί πήραν τον δρόμο, εξερευνώντας την ουσία της αμερικανικής εμπειρίας. 

Δείχνοντας τη γαλήνια σκηνή του Mark Steinmetz με ένα ζευγάρι εφήβων το 1985 -το αγόρι στο τιμόνι και το κορίτσι που κοιτάζει ονειροπόλα έξω από το παράθυρο ενός Oldsmobile Cutlass- ο Bellows λέει: «Όταν είσαι νέος, είναι μια ευκαιρία να ξεφύγεις από τους γονείς σου και από το σπίτι και να ξεκινήσεις τη δική σου περιπέτεια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα αυτοκίνητα ήταν ο μόνος τρόπος για να βιώσουμε την εμπειρία του να βρισκόμαστε κάπου αλλού». Είναι ένα συναίσθημα που ισχύει εξίσου και για τη φωτογραφία. Το 1958, μόλις ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του «On the Road», ο Robert Frank δημοσίευσε το The Americans, προσφέροντας μια σύγχρονη, φωτογραφική ανανέωση του Democracy in America του Alexis de Tocqueville και εμπνέοντας γενιές καλλιτεχνών, όπως ο εκθέτης φωτογράφος Sage Sohier, να κάνουν το ίδιο. 

 Βλέποντας το φωτογραφικό οδοιπορικό ως ιεροτελεστία, ο Sohier ξεκίνησε το 1979 το ταξίδι Americans Seen, δημιουργώντας μια σειρά περιβαλλοντικών πορτραίτων που έγιναν σε διάστημα επτά ετών. Υιοθετώντας μια συνεργατική προσέγγιση, ο Sohier χρησιμοποίησε τη φωτογραφία ως μέσο για να συνδεθεί με τους ανθρώπους που συνάντησε και να εισέλθει στον κόσμο τους, μετατρέποντας τη φωτογραφία σε μια κοινή εμπειρία.

Με το «Along the Road», ο Bellows συνδυάζει αριστοτεχνικά μια εκτεταμένη σειρά από είδη και στυλ σε όλο το μέσο, εξερευνώντας τους πολύπλευρους τρόπους με τους οποίους η φωτογραφία μπορεί να λειτουργήσει ως έργο τέχνης, αντικείμενο και απόδειξη των πολιτιστικών μας εμμονών. Με το πέρασμα του χρόνου, οι εικόνες αποκτούν όλο και μεγαλύτερη απήχηση. «Είναι νοσταλγία, έτσι δεν είναι;» λέει ο Bellows, ανατρέχοντας στην εποχή των muscle cars, που καθόρισε τις δεκαετίες του 1960 και 1970, όταν πολλά από αυτά τα έργα έγιναν. «Ήταν μια πραγματική κουλτούρα του αυτοκινήτου. Δεν είχαμε το διαδίκτυο ή άλλες μορφές ψυχαγωγίας που θα μας κρατούσαν στο σπίτι. Ο μόνος τρόπος για να βιώσουμε τη ζωή ήταν να βγούμε έξω και να τη βρούμε». 

Διάβασε επίσης:

Το νέο αρχιτεκτονικό αξιοθέατο της Νέας Υόρκης είναι βγαλμένο από την εποχή των Flintstones

Η προσθήκη 230.000 τετραγωνικών μέτρων στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη είναι ένα «ποιητικό, χαρούμενο, θεατρικό έργο» δημόσιας αρχιτεκτονικής και μια εξαιρετικά εξελιγμένη οπτική γλυπτικής φαντασίας. Το κτίσμα εξωτερικά είναι ένας βράχος από λευκό-ροζ γρανίτη με παράθυρα σε σχήμα ανοίγματος ενός σπηλαίου. Πέρα όμως από τις μπροστινές πόρτες, ο βράχος αυτός μεταμορφώνεται και γίνεται ένα αίθριο με τη μορφή ενός πανύψηλου φαραγγιού, σε βάθος ενός οικοδομικού τετραγώνου. Για τους αρχιτέκτονες του, την Jeanne Gang και την ομάδα της, ήταν σαφώς ένα στοίχημα και ένα άλμα πίστης, που αντιστρατεύεται τις σημερινές αθώες νόρμες, σχεδόν εκλιπαρώντας για κατηγορίες αρχιτεκτονικής αυταρέσκειας. 

Η νέα πτέρυγα διαθέτει ένα εντομολόγιο 5.000 τετραγωνικών μέτρων και ένα θερμοκήπιο πεταλούδων σχεδιασμένο από τον Ralph Applebaum. Πέντε όροφοι αποθηκών θα στεγάσουν περίπου τέσσερα εκατομμύρια επιστημονικά δείγματα, τρεις όροφοι θα είναι με ανοιχτά εκθέματα που είναι ορατά μέσα από ψηλά παράθυρα στις αποθήκες. Το Gilder θα στεγάσει επίσης νέες αίθουσες διδασκαλίας, εργαστήρια και μια βιβλιοθήκη, μαζί με ένα θέατρο σε σχήμα παγοδρομίου χόκεϊ και σχεδόν το ίδιο μεγάλο, για μια υπερσύγχρονη διαδραστική προβολή σχετικά με τη διασύνδεση όλης της ζωής στη γη. Η δημιουργία του μπορεί να άργησε και να ξεπέρασε τον προϋπολογισμό, αλλά η γκαλερί του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας αξίας 465 εκατ. δολαρίων δίνει ένα εκπληκτικό σπίτι στα έντομά του.  

Δες εδώ το νέο αξιοθέατο της Νέας Υόρκης 

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Το υγιεινό γλυκό που τρώει κάθε μέρα η Gisele και δεν παίρνει γραμμάριο

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Νέα πολυδημητριακά μπισκότα πρωινού High Protein