Hypnotic: Ο Ben Affleck πρωταγωνιστεί στην νέα ταινία συνωμοσίας που προσπαθεί να γίνει «Inception»

Η νέα ταινία του Ben Affleck με τον τίτλο «Hypnotic» τουλάχιστον σου κεντρίζει το ενδιαφέρον και ας παίζει ο Affleck, -ας του δώσουμε μία ευκαιρία να πάει καλά η ταινία γιατί αρκετά δύσκολα φαίνεται να περνάει με την σύζυγο του- κοιτάζει τα είδη που κορυφώθηκαν τη δεκαετία του ’90 από μακριά και τους κλείνει γλύκα το μάτι. Η συνεχιζόμενη προσπάθειά του να σώσει τη φήμη του και τις επιλογές του τον έχει δει να δοκιμάζει τα τελευταία χρόνια τα πάντα, από αθλητικά δράματα μεγάλου προϋπολογισμού μέχρι old school ερωτικά θρίλερ, καθώς προσπαθεί να αποδείξει ότι η ψυχαγωγία των ενηλίκων εξακολουθεί να είναι ένας ευγενής στόχος. 

Ο τελευταίος του ρόλος, που τον βρίσκει να πρωταγωνιστεί στο «Hypnotic» του Robert Rodriguez και είναι μια παρόμοια αναδρομή στο είδος των ανούσια πολύπλοκων, σταρ-οδηγούμενων θρίλερ που θα μπορούσαν να ξεχαστούν αμέσως πριν απολαύσουν μια μακρά διάρκεια ζωής στο ράφι του DVDclub το 2002. Αν η εταιρεία παραγωγής ξεκινούσε και δική της αεροπορική εταιρεία και άρχιζε να παράγει πρωτότυπες ταινίες σχεδιασμένες να προβάλλονται σε δίωρες πτήσεις, αυτό θα ήταν ένα ιδανικό πρώτο έργο.

Η πρόταση για κάτι πιο ανώτερο από το «Hypnotic» θα μπορούσε κάλλιστα να είναι: το «Inception», έχοντας πρώτα αφαιρέσει από την ταινία κάθε σοβαρή καλλιτεχνία και απόχρωση, αφού κατάφερε και χώρεσε όσες περισσότερες ανατροπές είναι ανθρωπίνως δυνατό σε 90 λεπτά.  Το πλήθος των ανατροπών που ανατινάζουν την ήδη ασταθή υπόθεσή της από ένα σημείο και μετά, κάνει την προσήλωση στη ταινία και στην ασημαντότητα της τόσο επιτακτική που ακόμα και οι πιο κυνικοί θεατές δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να αναστείλουν την όποια δυσπιστία τους και να απορροφηθούν από τη μαγεία της.  

Ο Danny Rourke (Affleck) είναι ένας πολύ θλιβερός αστυνομικός. Δεν είναι ο εαυτός του από την ημέρα που απήγαγαν την κόρη του Minnie (Hala Finley) σε ένα πάρκο στο Austin και περνάει τις μέρες του βασανιζόμενος από την αδυναμία του να βρει τον μπάσταρδο που το έκανε. Το μόνο πράγμα που τον κρατάει στα λογικά του είναι η επίλυση περιστασιακών εγκλημάτων.  

Όταν το τμήμα λαμβάνει μια ανώνυμη πληροφορία για μια ληστεία τράπεζας που πρόκειται να γίνει, ο Danny υποκλέπτει ομαλά κωδικοποιημένα μηνύματα και καταλαβαίνει ότι τέσσερις κακοποιοί προσπαθούν να κλέψουν μια θυρίδα ασφαλείας. Φτάνοντας στη θυρίδα πριν από αυτούς και ανακαλύπτει ότι περιέχει μια φωτογραφία της κόρης του με τις λέξεις «Βρες τον Lev Dellrayne» γραμμένες πάνω της. 

Σύντομα μαθαίνουμε ότι ο Lev Dellrayne (William Fichtner) είναι ο μεγαλύτερος υπνωτιστής του κόσμου. Όπως υποδηλώνει και το όνομα, οι υπνωτιστές είναι διανοητικοί ειδήμονες που μπορούν να ελέγχουν το μυαλό άλλων ανθρώπων και να τους κάνουν σχεδόν τα πάντα, αλλάζοντας την αντίληψή τους για την πραγματικότητα. Ο Dellrayne απέδρασε πρόσφατα από μια άκρως απόρρητη φυλακή που έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενεί επικίνδυνους υπνωτιστές και η ικανότητά του να κάνει νοητική εκπαίδευση σε όλα τα μυαλά, εκτός από τα πιο ισχυρά, τον καθιστά πρακτικά ασταμάτητο. Ο Danny πείθεται ότι ο Dellrayne ενορχήστρωσε την απαγωγή της κόρης του και η αποφασιστικότητά του να κλέψει τη φωτογραφία της τον κάνει να πιστεύει ότι είναι ακόμα κάπου ζωντανή.  

Συνεργάζεται με την τοπική αναγνώστρια καρτών ταρώ και συνάδελφο υπνωτιστή Diana Cruz (Alice Braga)   για να εντοπίσουν τον Dellrayne, συνεργαζόμενοι με μια σειρά από υπόγειους χάκερ και κατασκόπους που αποτελούν την κοινότητα των υπνωτιστών. Αλλά τίποτα δεν είναι ποτέ όπως φαίνεται, καθώς ο Dellrayne παίζει συνεχώς με τα μυαλά τους κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι βρίσκονται σε διαφορετικά μέρη από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο μεταφορικά, καθώς προσπαθούν να σηκώσουν ένα- ένα τα στρώματα της εξαπάτησης και να καταλάβουν γιατί οι υπνωτιστές έχουν τόση εμμονή με την κόρη του χαρακτήρα του Affleck.

Ο σκηνοθέτης Robert Rodriguez έκανε πάντα την καλύτερη δουλειά του έξω από τα όρια του συστήματος των στούντιο, και αυτό το ανεξάρτητα χρηματοδοτούμενο έργο είναι το είδος του ακατάστατου έργου ιδιοφυΐας που παίρνεις όταν αφήνεις τους μεγάλους καλλιτέχνες να δημιουργούν. Αλλά όσο γοητευτικό κι αν είναι το σενάριο του,Rodriguez η πραγματική ιδιοφυΐα του ήταν να επιλέξει τον μοναδικό ηθοποιό στον πλανήτη που θα μπορούσε να κάνει αυτή την ταινία να δουλέψει. Το «Hypnotic» ήταν απλά προορισμένο να είναι μια ταινία του Ben Affleck.

Ο ρόλος του Danny επιτρέπει στον Affleck να επιδείξει όλες τις χαρακτηριστικές κινήσεις του να βυθίζεται σε ένα σύννεφο θλίψης, ενώ εξακολουθεί να είναι όμορφος, να λέει στους υφισταμένους του να σταματήσουν να λένε χαζά αστεία με ένα αυστηρό βλέμμα, και τελικά να βγαίνει από την κατάθλιψη και να συμμαζεύεται όταν συνειδητοποιεί ότι η ζωή δεν είναι μόνο μελαγχολία. 

Αυτό το έξυπνο casting λειτουργεί επίσης επειδή η χαοτική πορεία της καριέρας του Affleck του έχει δώσει μια πρωτοφανή ικανότητα να διαχωρίζει τη διαφορά μεταξύ υψηλής και χαμηλής ψυχαγωγίας. Για να αποφύγει να απορριφθεί ως σκουπίδι το «Hypnotic» χρειαζόταν ένα A-lister ηθοποίο με αδιαμφισβήτητη βαρύτητα κινηματογραφικού αστέρα για να ηγηθεί της ταινίας. Ο Danny Rourke είναι ένας ρόλος που έπρεπε να παιχτεί από έναν άνθρωπο που έκανε το «Argo» και έγινε viral για τις θλιβερές διαδρομές του στα Dunkin’ Donuts.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μια ταινία όπως το «Hypnotic» θα είχε μεγάλο πολιτιστικό αντίκτυπο κατά τη διάρκεια της προβολής της -αλλά πραγματικά πόσες από αυτές τις ταινίες είχαν ποτέ αντίκτυπο στην βιομηχανία του cinema; Το «Hypnotic» πρέπει να το δεις και να το απολαύσεις ακριβώς για αυτό που είναι και τίποτα περισσότερο, για όση ώρα κρατάει είναι μια χαρά και δεν σε απογοητεύει ιδιαίτερα, αλλά το επόμενο πρωί ίσως να μην θυμάσαι τι ακριβώς έγινε και δεν σε πειράζει καθόλου. Η αλήθεια είναι ότι χρειάζονται και αυτές οι ταινίες αλλά όχι μόνο αυτές.  

Διάβασε επίσης:

Dead Ringers:Το remake με πρωταγωνίστρια τη Rachel Weisz που είναι ίσως ανώτερο από το πρωτότυπο

H νέα έκδοση του «Dead Ringers» στο Prime Video λειτουργεί καλύτερα μόλις αποχωριστείς τις αναμνήσεις σου από το εξαιρετικό πρωτότυπο του 1988. Σίγουρα, εξακολουθεί να είναι η ιστορία των δίδυμων γιατρών γυναικολόγων και διατηρεί σε υγιή βαθμό την παγωμένη απειλή του πρωτότυπου, αλλά διαμορφώνει μια δική της μοναδική, σίγουρη ταυτότητα που δικαιολογεί και με το παραπάνω την ύπαρξή της. Το «Dead Ringers» του 2023 είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή αντιγραφή της πηγής, αντλώντας έμπνευση από το βιβλίο «Δίδυμοι» των Bari Wood και Jack Geasland για να κάνει κάτι πολύ δικό του. Με τρία επεισόδια σε σκηνοθεσία ή συν-σκηνοθεσία του σπουδαίου Sean Durkin («Martha Marcy May Marlene», «The Nest») και ένα εκπληκτικό από τη σπουδαία Karyn Kusama («The Invitation»), πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο έργο τέχνης. Η αίσθηση στο πρώτο μισό της σεζόν ότι ίσως δεν δικαιολογεί να είναι μια 6ωρη σειρά αντί για μια 2ωρη ταινία εξαφανίζεται από το εκπληκτικό τελευταίο κεφάλαιο, ένα φαύλο έργο που θα σταθεί μαζί με τα καλύτερα επεισόδια της τηλεόρασης φέτος.

Η Rachel Weisz κάνει μερικές από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της ως Elliot και Beverly Mantle, ένα ζευγάρι διάσημων γυναικολόγων που σχεδιάζουν να ανοίξουν ένα κέντρο τοκετού υψηλής τεχνολογίας και κέρδους. Αμέσως, η Weisz διακρίνει τις αδελφές, κάνοντας το έτσι ώστε να μπορείς να καταλάβεις αν η ψυχρή Elliot ή η πιο ζεστή Beverly παίρνουν τα ηνία. Όταν μοιράζονται το χώρο, δεν το αμφισβητείς. Τα πλάνα και τα ειδικά εφέ είναι εντυπωσιακά, αλλά δεν θα λειτουργούσαν χωρίς τη δέσμευση της Weisz στη διπλή ερμηνεία.  

Δες εδώ την σειρά που θα χαρίσει βραβείο στην Rachel Weiz

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η Jessica Alba παραιτήθηκε από την Honest Company την οποία διηύθυνε επί χρόνια

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η Suki Waterhouse δημοσιεύει την πρώτη φωτογραφία του μωρού της με τον Robert Pattinson