Το αλάτι όπως δείχνουν μελέτες μπορεί να βοηθήσει στην ανακύκλωση του πλαστικού

Το χλωριούχο νάτριο, κοινώς το επιτραπέζιο αλάτι, μπορεί να ξεπεράσει και τα πιο ακριβά υλικά που διερευνώνται για να βοηθήσουν στην ανακύκλωση πλαστικών, δείχνει μια νέα μελέτη. «Αυτό είναι πραγματικά συναρπαστικό», λέει ο Muhammad Rabnawaz, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Συσκευασίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, «Χρειαζόμαστε απλές, χαμηλού κόστους λύσεις για να αντιμετωπίσουμε ένα μεγάλο πρόβλημα όπως είναι η ανακύκλωση πλαστικών».

Αν και ιστορικά τα πλαστικά κυκλοφόρησαν στο εμπόριο ως ανακυκλώσιμα, η πραγματικότητα είναι ότι σχεδόν το 90% των πλαστικών απορριμμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες καταλήγουν σε χωματερές, σε αποτεφρωτήρες ή ως ρύπανση του περιβάλλοντος. Ένας από τους λόγους που τα πλαστικά έχουν γίνει τόσο αναλώσιμα είναι ότι τα υλικά που ανακτώνται από την ανακύκλωση δεν είναι αρκετά πολύτιμα για να ξοδέψουν τα χρήματα και τους πόρους που απαιτούνται για την απόκτησή τους. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της μελέτης, το επιτραπέζιο αλάτι θα μπορούσε να ανατρέψει τα οικονομικά και να μειώσει δραστικά το κόστος όταν πρόκειται για μια διαδικασία ανακύκλωσης γνωστή ως πυρόλυση, η οποία λειτουργεί μέσω ενός συνδυασμού θερμότητας και χημείας.

Οι εντυπωσιακές ανακαλύψεις

Σύμφωνα με το Futurity, ενώ ο Rabnawaz περίμενε ότι το αλάτι θα είχε αντίκτυπο λόγω του πόσο καλά μεταφέρει τη θερμότητα, ήταν ακόμα έκπληκτος από το πόσο καλά λειτουργούσε. Ξεπέρασε τους ακριβούς καταλύτες –χημικές ουσίες που έχουν σχεδιαστεί για να υποκινούν τις αντιδράσεις– και πιστεύει ότι η ομάδα του μόλις άρχισε να αξιοποιεί τις δυνατότητές της. Η πυρόλυση είναι μια διαδικασία που διασπά τα πλαστικά σε ένα μείγμα απλούστερων ενώσεων με βάση τον άνθρακα, οι οποίες βγαίνουν σε 3 μορφές: αέριο, υγρό λάδι και στερεό κερί. «Αυτό το συστατικό κεριού είναι συχνά ανεπιθύμητο», λέει ο Rabnawaz, «ωστόσο μπορεί να αντιπροσωπεύει περισσότερα από τα μισά προϊόντα, κατά βάρος, των τρεχουσών μεθόδων πυρόλυσης. Αυτό συμβαίνει ακόμη και όταν χρησιμοποιείτε καταλύτες, οι οποίοι είναι χρήσιμοι, αλλά συχνά μπορεί να είναι τοξικοί ή απαγορευτικά δαπανηροί για τη διαχείριση των απορριμμάτων πλαστικών».

Η πλατίνα, για παράδειγμα, έχει πολύ ελκυστικές καταλυτικές ιδιότητες, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται σε καταλυτικούς μετατροπείς για τη μείωση των επιβλαβών εκπομπών από τα αυτοκίνητα. Αλλά είναι επίσης πολύ ακριβό, γι’ αυτό οι κλέφτες κλέβουν καταλυτικούς μετατροπείς. Αν και οι ληστές είναι απίθανο να ληστέψουν υλικά με βάση την πλατίνα από έναν φουσκωμένο αντιδραστήρα πυρόλυσης, η προσπάθεια ανακύκλωσης πλαστικών με αυτούς τους καταλύτες θα απαιτούσε ακόμα μια τεράστια επένδυση – εκατομμύρια, αν όχι εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. «Και οι τρέχοντες καταλύτες δεν είναι αρκετά αποτελεσματικοί για να δικαιολογήσουν αυτό το κόστος», λέει ο Rabnawaz. «Καμία εταιρεία στον κόσμο δεν έχει τέτοιου είδους μετρητά να κάψει».

Σε προηγούμενη εργασία, ο Rabnawaz και η ομάδα του έδειξαν ότι το οξείδιο του χαλκού και το επιτραπέζιο αλάτι λειτουργούσαν ως καταλύτες για τη διάσπαση ενός πλαστικού γνωστό ως πολυστυρένιο. Τώρα, έχουν δείξει ότι το επιτραπέζιο αλάτι από μόνο του μπορεί να εξαλείψει το υποπροϊόν του κεριού στην πυρόλυση των πολυολεφινών – πολυμερών που αντιπροσωπεύουν το 60% των πλαστικών απορριμμάτων. «Αυτό το πρώτο χαρτί ήταν σημαντικό, αλλά δεν ενθουσιάστηκα μέχρι να δουλέψουμε με πολυολεφίνες», λέει ο Rabnawaz. «Οι πολυολεφίνες είναι τεράστιες και απλώς ξεπεράσαμε τους ακριβούς καταλύτες».

Η επαναχρησιμοποίηση του αλατιού

Όταν χρησιμοποιούσε επιτραπέζιο αλάτι ως καταλύτη για την πυρόλυση πολυολεφινών, η ομάδα παρήγαγε κυρίως υγρό λάδι που περιέχει μόρια υδρογονάνθρακα παρόμοια με αυτά που βρίσκονται στο καύσιμο ντίζελ, λέει ο Rabnawaz. Ένα άλλο πλεονέκτημα του καταλύτη αλατιού, έδειξαν οι ερευνητές, είναι ότι μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί. «Μπορείτε να ανακτήσετε το αλάτι απλά πλένοντας το λαμβανόμενο λάδι με νερό», λέει ο Rabnawaz. Οι ερευνητές έδειξαν επίσης ότι το επιτραπέζιο αλάτι βοήθησε στην πυρόλυση επιμεταλλωμένων πλαστικών μεμβρανών, οι οποίες χρησιμοποιούνται συνήθως σε συσκευασίες τροφίμων, όπως οι σακούλες με τσιπ πατάτας, οι οποίες δεν ανακυκλώνονται επί του παρόντος.

Αν και το καθαρό επιτραπέζιο αλάτι δεν ξεπέρασε τον καταλύτη πλατίνας-αλουμίνας, η ομάδα δοκίμασε επίσης με επιμεταλλωμένα φιλμ, τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια και το αλάτι είναι ένα κλάσμα του κόστους. Ο Rabnawaz τόνισε, ωστόσο, ότι οι μεταλλοποιημένες μεμβράνες, αν και χρήσιμες, είναι εγγενώς προβληματικές. Οραματίζεται έναν κόσμο όπου τέτοιες ταινίες δεν χρειάζονται πλέον, γι’ αυτό και η ομάδα του εργάζεται για να τις αντικαταστήσει με πιο βιώσιμα υλικά. Η ομάδα θα συνεχίσει επίσης να εργάζεται για την προώθηση του έργου πυρόλυσης. Για παράδειγμα, οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη χαρακτηρίσει πλήρως τα αέρια προϊόντα της πυρόλυσης με επιτραπέζιο αλάτι. Και ο Rabnawaz πιστεύει ότι η ομάδα μπορεί να βελτιώσει αυτήν την προσέγγιση, ώστε τα υγρά προϊόντα να περιέχουν χημικές ουσίες με πιο πολύτιμες εφαρμογές από το να καίγονται ως καύσιμο. Ωστόσο, οι πρόωρες επιστροφές της νέας τακτικής του επιτραπέζιου αλατιού είναι ενθαρρυντικές. Με βάση μια προκαταρκτική οικονομική ανάλυση που υποστηρίζεται από το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ και το MSU AgBioResearch, η ομάδα εκτίμησε ότι ένας εμπορικός αντιδραστήρας πυρόλυσης θα μπορούσε να τριπλασιάσει τα κέρδη του μόνο με την προσθήκη αλατιού.

Διάβασε επίσης:

Οι Νιγηριανοί χτίζουν αντισεισμικά σπίτια από πλαστικά μπουκάλια και ναι προωθούν την οικολογία

Το πλαστικό είναι, χωρίς αμφιβολία, ένας από τους μεγαλύτερους όλεθρους του περιβάλλοντος. Η παραγωγή πλαστικού έχει εκτοξευθεί από τη δεκαετία του 1950 και είναι μη βιοδιασπώμενο, πράγμα που σημαίνει ότι απλά δεν αποσυντίθεται.

Η απόρριψη πλαστικού έχει γίνει ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά ζητήματα, αλλά η Νιγηρία δείχνει στον κόσμο έναν καταπληκτικό τρόπο να επαναχρησιμοποιήσει το πλαστικό για ένα καλύτερο μέλλον.

Εδώ θα διαβάσεις για τα σπίτια από πλαστικά μπουκάλια.