BlackBerry:Η κωμωδία που γεννήθηκε από μία αληθινή τραγωδία τεχνολογίας & ενός θρυλικού τηλέφωνου
Το «BlackBerry» είναι μία κωμωδία που μας παρουσιάζει την ιστορία ενός εμβληματικού τηλέφωνου, την δημιουργία την τεχνολογική τραγωδία που το συνοδεύει.
Τα τεχνολογικά είδωλα όπως ο Steve Jobs και ο δημίουργος του Facebook έχουν εμπνεύσει δράματα κύρους όπως το «The Social Network» και τις δύο ταινίες που έχουν γυριστεί σχετικά με τη ζωή του ιδρυτή της Apple. Αλλά για τους Mike Lazaridis, Doug Fregin και Jim Balsillie, τα μυαλά πίσω από το πρωτοποριακό Blackberry, η άνοδος και η πτώση τους είναι το υλικό της κωμωδίας. Ή τουλάχιστον έτσι παρουσιάζεται από τον συν-σεναριογράφο, σκηνοθέτη και συμπρωταγωνιστή Matt Johnson στο ξέφρενο Blackberry- τηλέφωνο.
Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε στο φεστιβάλ SXSW, και το «BlackBerry» βρίσκεται σε μία καλή παρέα μαζί με την ταινία «Tetris», μια άλλη βιογραφική ταινία με επίκεντρο την τεχνολογία που μετατρέπει δυνητικά βαρετά επιχειρηματικά θέματα σε κομμάτια που προκαλούν γέλιο και ανοίγουν την πόρτα στις ιστορίες τεχνολογικών καινοτομιών και επιτεύγματών που όλοι έχουμε κρατήσει στα χέρια μας. Πέρα από τις επιφανειακές τους ομοιότητες, και οι δύο ταινίες πετυχαίνουν ή αποτυγχάνουν εξαιτίας του κεντρικού τους cast.
Τι είναι το «BlackBerry»
Το 1996, ο Doug (Johnson) και ο Mike (Jay Baruchel) βρέθηκαν σε μια συνάντηση που θα άλλαζε τη ζωή τους για πάντα. Οι κολλητοί φίλοι και εφευρέτες δεν ήταν και πολύ ωραίοι. Πάντα ντυμένος με αθλητικό στυλ, όπως νεανικά μπλουζάκια και βερμούδες γυμναστικής, η περιφρόνηση του Doug για τις συνηθισμένες δουλειές είναι τόσο έντονη όσο και το ατημέλητο ντύσιμο του. Εν τω μεταξύ, ο Mike, φορώντας nerdy γυαλιά αεροπόρου και ένα πουκάμισο στο χρώμα ενός παλιού φακέλου, μοιάζει περισσότερο με έναν ταπεινό τραπεζικό υπάλληλο παρά με το επόμενο μεγάλο αστέρι της τεχνολογίας. Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι ο Jim ( Glenn Howerton), ο οποίος είναι υπεύθυνος για τα μπαλάκια, με δυσκολία μπορεί να συγκρατήσει την απέχθειά του. Αλλά μια καλή ιδέα είναι μια καλή ιδέα, και ακόμη και με την αδέξια παρουσίαση – «ένα κινητό τηλέφωνο και ένα μηχάνημα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε ένα πράγμα» – είναι σαφές ότι πρόκειται για μια καλή ιδέα.
Παρά τις προσωπικές τους συγκρούσεις και τις περιόδους δυσπιστίας, το καναδικό τρίο μετατρέπει αυτή την υβριδική συσκευή σε μια εντελώς νέα βιομηχανία. Η ταινία «BlackBerry» καταγράφει το δύσκολο ξεκίνημά τους, τη μεθυστική επιτυχία τους και στη συνέχεια τους εξωφρενικούς χειρισμούς – και τα εγκλήματα – που διαπράττονται στην προσπάθεια να διατηρηθούν στην κορυφή του παιχνιδιού των smartphones μόλις φτάσει το iPhone. Η αλήθεια είναι ότι είναι μια προειδοποιητική ιστορία τεχνολογίας που σφύζει από χιούμορ και συναίσθημα.
Μέσα από τις τρεις αλληλένδετες ιστορίες των Doug, Mike και Jim, το σενάριο (που έγραψαν ο Johnson και Matthew Miller) σκιαγραφεί μια σκληρή ιστορία. Ο Doug είναι ο τύπος του ανθρώπου που θα παραθέσει με νόημα το Star Wars σε μια επιχειρηματική ομιλία και θα αγωνιστεί με πάθος για τη διατήρηση ανόητων παραδόσεων του γραφείου, όπως η ιδιότυπη τοποθέτηση της βεντούζας και η εβδομαδιαία βραδιά ταινίας και κατ’ αλλά οι προθεσμίες να πάνε κατά διαόλου. Αλλά καθώς οι δυνατότητες της εταιρείας τους αυξάνονται, ο Mike χάνεται – όπως θα έλεγε ο Doug – στη σκοτεινή πλευρά.
Ο Jim, ένας «καρχαρίας» με κοστούμι, είναι πάντα σε κίνηση προς τα πάνω στην εταιρική σκάλα και δεν ανέχεται ανόητους ή ολιγωρούντες. Εκεί είναι που ο σεναριογράφος Johnson προσδίδει στον Mike μια σχεδόν αντιπαθητική συμπεριφορά, ο Jim διοχετεύει την κωμική οργή που έχει δείξει σε ένα ανελέητο σημείο, βυθίζοντάς την στην εταιρική κουλτούρα της BlackBerry. Βέβαια, στην αρχή ο Mike αντιδρά για να διατηρήσει την ακεραιότητα της εφεύρεσής του και την αφοσίωση των υπαλλήλων του. Αλλά τα χρήματα αλλάζουν τους ανθρώπους. Μέχρι τη στιγμή που η BlackBerry φτάνει στην προβλέψιμη αναμόρφωση της ταινίας κάπου στα μέσα της, όπου ο Mike φαίνεται πιο αιχμηρός από πολλές απόψεις.
Ο Glenn Howerton πετυχαίνει ξεκαρδιστικότατο αποτέλεσμα, αλλά ο Jay Baruchel φαίνεται παλεύει σε έναν ευθύβολο ρόλο. Εν μέσω επιχειρηματικών συναντήσεων, διαπραγματεύσεων συμβολαίων και ξεκάθαρων ουρλιαχτών, η ταινία ενδιαφέρεται λιγότερο για την ιστορία του τηλεφώνου παρά για τη μάχη για την ψυχή του Mike. Ο Johnson προσφέρει τον εαυτό του και την άδολη πληθωρικότητά του ως τον αδέξιο άγγελο στον ώμο του Mike, ενώ ο Howerton είναι ένας καπιταλιστικός διάβολος. Και οι δύο δίνουν ερμηνείες που μπορούν να τους επαναφέρουν στο προσκήνιο για κάτι πιο αστείο και ίσως πιο άγριο.
Ο Baruchel είναι ειλικρινής στην ερμηνεία του, αφήνοντας το χαρούμενο χαμόγελο και επωμιζόμενος μια άκαμπτη σωματική διάπλαση που μιλάει για την εσωτερικευμένη πάλη του Mike. Αλλά ποτέ δεν κάνει το κάτι παραπάνω στο ρόλο του, γεγονός που σε κάνει να τον αισθάνεσαι σαν ένα βαρίδι ανάμεσα στου υπολοίπους «εμπόλεμους» τύπους γύρω του. Χωρίς ατάκες ή θάρρος, ο Baruchel είναι χαμένος, και καθώς ο χαρακτήρας του είναι το συναισθηματικό διακύβευμα της ταινίας, αλλά το BlackBerry δεν τα καταφέρνει ποτέ.
Ως σκηνοθέτης, η ενέργεια του Johnson είναι μεταδοτική, όπως πριν από την πρεμιέρα της ταινίας στο φεστιβάλ SXSW, ανέβηκε στη σκηνή με τη «στολή του Doug», φλυαρώντας ενθουσιασμένος με το κοινό για τις περικοπές που έγιναν στην ταινία από την παγκόσμια πρεμιέρα της στην Berlinale. Η αόριστα χαοτική του αύρα εμποτίζει το BlackBerry με τρανταχτό ρυθμό, τρέχοντας μέσα από την πλοκή, τα μοντάζ και το αρχειακό υλικό με τη βοήθεια των οξυδερκώς αποτυπωμένων χαρακτήρων του αρχείου. Για παράδειγμα, ο Michael Ironside τρίζει ως επιχειρηματικός νταής, ενώ ο Rich Sommer αναδιπλώνεται ζεστά ως ταπεινός αλλά ιδιοφυής σπασίκλας.
Ακόμα κι αν δεν γνωρίζεις την ιστορία πίσω από το BlackBerry, το οποίο βασίζεται στο βιβλίο «Losing the Signal» των Jacquie McNish και Sean Silcoff, μπορεί κάλλιστα να την προβλέψεις, καθώς τα τεχνολογικά είδωλα στις ταινίες σπάνια έχουν χολιγουντιανό happy end. Έτσι, ο Johnson δεν χάνει έξυπνα χρόνο, προχωρώντας γρήγορα στα σημεία της πλοκής, με διαστήματα που σου δίνουν την ευκαιρία να απολαύσεις στιγμές των χαρακτήρων.
Αν και κατά διαστήματα είναι μια ταραχώδης σκηνοθετική προσπάθεια, ο Johnson φέρνει στην ταινία άφθονη ειλικρινή νοσταλγία για αυτή την εποχή με ένα soundtrack που διαθέτει Joy Division, Moby και Mark Morrison , καθώς και στοιχεία από σκηνικά όπως το Teenage Mutant Ninja Turtles II σε VHS και, φυσικά, το καταλυτικό κλικ των πλήκτρων στην ομώνυμη συσκευή. Αν και δεν είναι ανάμεσα στις πιο σπαρταριστές κωμωδίες της χρονιάς, το «BlackBerry» καταφέρνει να βρει το χιούμορ στη θλίψη και τον πόνο αυτής της αληθινής ιστορίας, παραδίδοντας ένα τέλος απλό αλλά ικανοποιητικό.
Το «BlackBerry» έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο SXSW 2023- θα ακολουθήσει κινηματογραφική προβολή στις 12 Μαΐου.
Διάβασε επίσης:
«Tetris»: Η νέα πρωτότυπη ταινία του Apple TV+ για το θρυλικό παιχνίδι που μεγάλωσε γενιές
Η συναρπαστική μυθιστορηματική ματιά του Jon S. Baird για την εφεύρεση του Tetris, είναι τόσο ιδιαίτερη και συναρπαστική που σε κάνει και ξεχνάς ότι παρακολουθείς μια ταινία για ένα βιντεοπαιχνίδι. Οι ζωηρές καταδιώξεις με αυτοκίνητα, οι σκηνές διαπραγματεύσεων και η περιήγηση σε αίθουσες συνεδριάσεων της δεκαετίας του 1980 σε όλο τον κόσμο κάνουν το «Tetris», που έκανε πρεμιέρα στο SXSW και προβάλλεται στο Apple TV+ στα τέλη Μαρτίου, κάτι περισσότερο από μια συνηθισμένη ιστορία προέλευσης ενός παιχνιδιού. Ο Baird (Stan & Ollie) χρησιμοποιεί τη δαιδαλώδη μάχη για την αδειοδότηση γύρω από το παιχνίδι για να πλαισιώσει ένα στιβαρό και ενίοτε αστείο δράμα για τον καπιταλισμό, την πνευματική ιδιοκτησία και το φάσμα της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης. Η προθυμία της ταινίας να ασχοληθεί με αυτά τα θέματα το κάνει όντως πιο απορροφητικό από το μέσο όρο των ταινιών της συγκεκριμένης πλατφόρμας streaming, αλλά σε κάνει επίσης να εύχεσαι η ταινία να εξερευνούσε περισσότερο την αμφιθυμία της για τη σχέση μεταξύ δημιουργικής έκφρασης και απληστίας.
Η ιστορία ξεκινά στο Las Vegas της δεκαετίας του ’80, όπου ο Henk Rogers (Taron Egerton), ένας Ολλανδός υπήκοος που μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη και ζει στην Ιαπωνία, προσπαθεί να πουλήσει το παιχνίδι του, το Go, σε ένα συνέδριο. Οι προσπάθειές του να μαζέψει τους περαστικούς είναι, ανεπιτυχείς. Ο Henk όχι μόνο ανταγωνίζεται την πόλη και την υπόσχεσή της για πλούτο από κουλοχέρηδες, αλλά βρίσκεται δίπλα σε ένα πολύ πιο συναρπαστικό παιχνίδι: το Tetris.
|
Ακολούθησε το TheIssue.gr στο Google News και μάθε πρώτη όλα τα νέα!
|
