«Η Μικρή Γοργόνα»: Κατάφερε να ξεπεράσει τα 100 εκατομμύρια $ στο πρώτο Σαββατοκύριακο

Το live-action remake της Μικρής Γοργόνας, του κλασικού κινουμένων σχεδίων της Disney του 1989, έκανε θραύση στο box office το Σαββατοκύριακο του Memorial Day, φέρνοντας πάνω από 100 εκατ. δολάρια στη Βόρεια Αμερική, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του στούντιο που δημοσιεύτηκαν την Κυριακή. 

Η ταινία με πρωταγωνίστριες τη Halle Bailey, που κέρδισε επαίνους από τους κριτικούς ως η ομώνυμη γοργόνα Ariel, και τη Melissa McCarthy ως η θαλασσινή μάγισσα νέμεση της, Ursula, κατατάσσεται ως το πέμπτο μεγαλύτερο άνοιγμα του Σαββατοκύριακου του Memorial Day που έχει καταγραφεί. Η νέα ταινία κατάφερε να εκτοπίζει το «Fast X» στην πρώτη θέση. Το 10ο μέρος του franchise «Fast and Furious» με πρωταγωνιστή τον Vin Diesel που έμεινε πίσω από τις πιο πρόσφατες κυκλοφορίες της σειράς, φέρνοντας 23 εκατ. δολάρια στην εγχώρια αγορά για ένα σύνολο δύο εβδομάδων ύψους 108 εκατ. δολαρίων για την Universal Pictures.

Οι κριτικές του επαινούν την Bailey στον ρόλο της ως «αδιαμφισβήτητο θρίαμβο», ενώ χαρακτηρίζουν τη νέα εκδοχή της Μικρής Γοργόνας «άχαρη αλλά καλοπροαίρετη» και αναφέρονται επίσης στις ρατσιστικές επιθέσεις μέσω δεξιών μέσων ενημέρωσης για την επιλογή μιας μαύρης γυναίκας ως πρωταγωνίστριας.  

Η ταινία πήρε ώθηση από πολλούς από τους ίδιους κινηματογραφόφιλους που ερωτεύτηκαν για πρώτη φορά την Ariel, όταν αυτή βγήκε στη μεγάλη οθόνη το 1988, καθώς και από τις γενιές των θαυμαστών που δεν είχαν καν γεννηθεί όταν άνοιξε η πρωτότυπη ταινία, αλλά παρόλα αυτά μεγάλωσαν με την συγκεκριμένη ιστορία από την τηλεόραση, τα DVD και τα τελευταία χρόνια, το streaming. «Είναι κλασικό», δήλωσε ο επικεφαλής της διανομής της Disney. «Αν ρωτήσετε πολλές γυναίκες ή άνδρες της ηλικίας μου, η “Μικρή Γοργόνα” και η “Πεντάμορφη και το Τέρας” είναι οι αγαπημένες τους ταινίες κινουμένων σχεδίων. Είναι μια ιστορία που τους ταξιδεύει πίσω στα αντίστοιχα παιδικά τους χρόνια και αυτή η ταινία είναι η τέλεια ευκαιρία για πολλούς ανθρώπους να μεταδώσουν αυτή την αγάπη στην επόμενη γενιά».

Η live-action «Μικρή Γοργόνα» (και το “live-action” έχει κάνει πολύ δουλειά σε αυτή τη περίπτωση, αν αναλογιστεί κανείς τον τεράστιο όγκο CGI που απαιτείται για να ζωντανέψει το σπίτι της Ariel στον ωκεανό), που σκηνοθετήθηκε από τον Rob Marchall και πρωταγωνιστεί η Halle Bailey στον ρόλο του ομώνυμου χαρακτήρα. Η Melissa McCarthy υποδύεται την Ursula, την κακόβουλη μάγισσα της θάλασσας που κλέβει τη φωνή της Ariel με αντάλλαγμα να της δώσει πόδια και την ευκαιρία να φλερτάρει με τον ονειροπόλο πρίγκιπα Eric (Jonah Hauer-King). Οι Javier Bardem, Awkwafina, Jacob Tremblay και Daveed Diggs συμπληρώνουν το cast.

Όλη αυτή η υδάτινη μαγεία δεν κοστίζει και η «Μικρή Γοργόνα» έχει προϋπολογισμό παραγωγής 250 εκατομμυρίων $, οπότε θα πρέπει να συνεχίσει να προσελκύει πλήθος κόσμου σε όλο τον κόσμο για να βγάλει τα έξοδά της. Σε διεθνές επίπεδο, η ταινία μέχρι στιγμής έχει συγκεντρώσει 68,3 εκατομμύρια $. Η Disney είχε επιτυχία με τη στρατηγική της να κάνει επιδρομή στις αποθήκες της και να βάλει μια live-action εκδοχή σε ταινίες κινουμένων σχεδίων, όπως ο «Aladin», «Η Πεντάμορφη και το Τέρας», και το «Ο Βασιλιάς των Λιονταριών». «Αυτό δίνει στην Disney το πράσινο φως για να συνεχίσει να εξορύσσει το θησαυροφυλάκιό της», λέει ο Paul Dergarabedian, ανώτερος αναλυτής μέσων ενημέρωσης στην Comscore. «Με ένα τόσο μεγάλο άνοιγμα, νομίζω ότι θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αυτές τις επανεκκινήσεις live-action».

Η ιστορία της «Μικρής Γοργόνας» είναι ένα παραμύθι του Hans Christian Andersen, και όταν η Disney την έκανε μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων το 1989, η τραγωδία και το υπαρξιακό θαύμα του παραμυθιού ανταλλάχθηκαν με το σύνδρομο της πριγκίπισσας της Disney, όπου η μία υποταγή αντικαθίσταται με μια άλλη, μια ισοδύναμη ανταλλαγή ανασχεδιάζεται ως απελευθερωτική αγάπη.  

Και στις δύο ταινίες, η γοργόνα Ariel θέλει να φύγει από το υποβρύχιο βασίλειο του χήρου πατέρα της και να βρεθεί στην αγκαλιά του γήινου πρίγκιπα, τον οποίο διασώζει σε ένα ναυάγιο. Ο πατέρας της το απαγορεύει, αλλά η μάγισσα, Ursula, εκπληρώνει την επιθυμία της Ariel, δίνοντάς της τρεις μέρες για να εξασφαλίσει ένα φιλί από αυτόν τον πρίγκιπα και να παραμείνει άνθρωπος ή να περάσει το υπόλοιπο της ζωής της σκλαβωμένη από εκείνη.

Σε αυτό το remake προστίθεται και η σύγχρονη δυστυχία -οι άνθρωποι λεηλατούν το νερό, μας λένε– μαζί με ακόμα 52 λεπτά και τρία νέα τραγούδια, η ιστορία ανταλλάσσει το τρελό με το σεμνό και ανταλλάσσει τα απέραντα κινούμενα τοπία γης και θάλασσας με ηχητικά σκηνικά και εικόνες. Η τεχνολογία αυτή αποκαλείται live-action, αλλά η δράση είναι κυρίως CGI. Στη στεριά, Ariel μπορεί να περπατήσει αλλά δεν μπορεί να μιλήσει, πράγμα που σημαίνει ότι όποιος την υποδυθεί χρειάζεται ένα πρόσωπο που να μπορεί να παίξει και να εκφράζει συναισθήματα χωρίς να βασίζεται στο ηχόχρωμα της φωνής. Η επίτευξη αυτού του στόχου ήταν ιδιαιτέρως εύκολη στα κινούμενα σχέδια. Η Ariel μπορούσε να φαίνεται σαστισμένη, μαγεμένη, στερημένη, κοκέτα, θορυβημένη, τρομαγμένη, ενθουσιασμένη και τα κατακόκκινα μαλλία της ήταν ουσιαστικά μια ταινία από μόνα τους.  

Τώρα η Ariel βρίσκεται στα χέρια της τραγουδίστριας Halle Bailey και παρόλο που μπορεί να συμβαδίσει με τους εικονογράφους του πρωτοτύπου αυτή η ταινία δεν της το ζητάει. Αυτή η Ariel έχει αμνησία σχετικά με την ανάγκη για εκείνο το φιλί, βγάζοντας την «πονηριά» από την εξίσωση. Φαινομενικά, η Bailey έχει επιλεγεί επειδή η δική της Ariel θα διέφερε. Η νέα γοργόνα είναι μαύρη, με μακριά χάλκινα μαλλιά που κυματίζουν. Τον θλιμμένο μπαμπά της Ariel, τον βασιλιά Triton, υποδύεται ένας στιβαρό Javier Bardem, ο οποίος τραγούδα στα αγγλικά με ισπανική χροιά.

Ο πρίγκιπας, ο Eric (Jonah Hauer-King), είναι λευκός, Άγγλος και τώρα φαίνεται να έχει περισσότερη πλοκή από την Ariel. Οι περισσότερες σκηνές του πρίγκιπα περιλαμβάνουν γεύματα με τη μητέρα του, τη βασίλισσα Selina (Noma Dumezweni), η οποία είναι μαύρη, όπως και η κύρια υπηρέτριά της, η Lashana (Martina Laird). Το σενάριο, το οποίο πιστώνεται στους David Magee, John DeLuca και τον σκηνοθέτη Rob Marshall, μας πληροφορεί ότι η βασίλισσα έχει υιοθετήσει τον πρίγκιπα.  Αυτή η νέα εκδοχή αφορά ένα κορίτσι που θα ήθελε να ξεφύγει από την οικογένεια της και να σαλπάρει σε «αχαρτογράφητα νερά» με τον λευκό πρίγκιπά της. 

Τι έχει πραγματικά συμβαίνει εδώ; Εδώ και χρόνια, η Disney εξιλεώνεται για τον ρατσισμό, τον σοβινισμό και την καθολική λευκότητα του των ηρώων της, εν μέρει μετατρέποντας τα cartoon της σε διορθώσεις ταινιών live-action. Πρόκειται για σημαντική, πολιτισμικά επανορθωτική δουλειά από μια εταιρεία που, τελευταία, απομακρύνει πιο σταθερά την ανθρωπότητα από τις προτεραιότητες της και κατά συνέπεια, βρέθηκε σε πόλεμο με τον κυβερνήτη της Φλόριντα, όπου βρίσκεται το Disney World. Στην οθόνη, όμως, αυτή η ορθότητα τείνει να μυρίζει συμβιβασμό. Για κάθε «Moana», «Coco» ή «Encanto» – πρωτότυπα, πληθωρικά μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων για σχέσεις και πολιτισμούς που η Disney δεν είχε ασχοληθεί στο παρελθόν – υπάρχει κάτι δειλό και αντιδραστικό. 

Το σκούρο δέρμα και οι ιδιαίτερες προφορές δεν κάνουν την ταινία πιο διασκεδαστική, απλώς ουτοπική και άρα λιγότερο συζητήσιμη. Αυτή η «Μικρή Γοργόνα» μοιάζει να είναι ένα υποπροϊόν. Η επιλογή μίας μαύρης ηθοποιού δεν οδήγησε σε μια ρατσιστικοποιημένη, ριζοσπαστικοποιημένη περιπέτεια, δεν είναι μια φυλετική διασκευή, αλλά μια ερμηνεία που εμπλουτίζει το λευκό υλικό με τη μαύρη κουλτούρα μέχρι να γίνει κάτι εντελώς καινούργιο. Εξακολουθεί να είναι μια ταινία της Disney, της οποίας η ηρωίδα τώρα, τυχαίνει να είναι μαύρη και η αλήθεια είναι ότι υπάρχει κάποια τόλμη σε αυτό.

Διάβασε επίσης:

Asteroid City: Το cast εμφανίστηκε στις Κάννες με τον Tom Hanks να δημιουργεί «θερμό επεισόδιο»

Την 8η ήμερα του Φεστιβάλ των Καννών, Τρίτη 23/05, είδαμε το κόκκινο χαλί που περίμεναν οι λάτρεις του κινηματογράφου. Το Palais des Festivals υποδέχτηκε το cast της ταινίας «Asteroid City», με επικεφαλής τον σκηνοθέτη Wes Anderson. Δύο χρόνια μετά το «The French Dispatch», η οποία συγκέντρωσε ήδη μια εντυπωσιακή σειρά αστέρων, επιστρέφει με ένα cast που δεν ξέρουμε πραγματικά ποιον να ξεχωρίσουμε. Στην ταινία θα συναντήσουμε μερικούς από τους ηθοποιούς που έχει συνηθίσει να σκηνοθετεί ο Anderson – όπως ο Adrien Brody και η Tilda Swinton στους πρωταγωνιστικούς ρόλους- και άλλοι νέοι στον κόσμο του όπως η Scarlett Johansson και η Margot Robbie, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς.

Το «Asteroid City» είναι μια μικροσκοπική πόλη στη μέση της ερήμου στις νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες το 1955. Η τοποθεσία είναι πιο διάσημη για τον γιγαντιαίο κρατήρα μετεωριτών και το κοντινό αστρονομικό παρατηρητήριο και το Σαββατοκύριακο που διαδραματίζεται η ιστορία, ο στρατός και οι αστρονόμοι φιλοξενούν πέντε προικισμένα παιδιά, που έχουν τιμηθεί για τις επιστημονικές τους δημιουργίες, για να παρουσιάσουν τις εφευρέσεις τους. Λίγα χιλιόμετρα μακριά, πάνω από τους λόφους, μπορείτε να δεις σύννεφα μανιταριών από πυρηνικές δοκιμές. Όπως πάντα με τον Wes Anderson, η εικόνα είναι άρτια και καλλιτεχνική, σε pastel και αρμονικούς τόνους, με μια μεγάλη κομψότητα που χρωματίζεται με υπερβολή. Φέτος ο σκηνοθέτης παρουσιάζει την τρίτη του ταινία στο διαγωνιστικό τμήμα, περισσότερα από δέκα χρόνια μετά το «Moonrise Kingdom».

Δες εδώ τη νέα ταινία του Anderson με τον Tom Hanks 

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Το διαμέρισμα του Karl Lagerfeld στο Παρίσι πουλήθηκε έναντι 10 εκατομμυρίων ευρώ

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η εμφάνιση-έκπληξη της Brigitte Macron στη σειρά Emily In Paris